Αυτή είναι η μετάφραση λογισμικού που μπορεί να περιέχει ασυνέπειες:

Σε μια εποχή της ιστορίας της ροκ και της ποπ όπου τα περισσότερα πράγματα στη μουσική έχουν γίνει στο παρελθόν, λίγοι καλλιτέχνες έχουν αποδειχθεί τόσο ανήσυχα καινοτόμοι τις τελευταίες δύο δεκαετίες όσο ο Beck. Από τότε που εμφανίστηκε στη σκηνή το 1994 με το «Loser», έχει κάνει ζιγκ-ζαγκ πέρα από το τοπίο της σύγχρονης μουσικής, παραμένοντας σταθερά ένα βήμα μπροστά από τις προσδοκίες και κάνοντας τα πράγματα με τον δικό του τρόπο: μετατοπίζοντας σχήμα από το indie icon στο pop crooner, από το folk hobo σε λατίνο-ραπ χίπστερ και ασχολείστε με την κάντρι μέταλ, τα μπλουζ και τη ροκ στην πορεία, εξισορροπώντας τα υψηλά τσαρτ με μεγάλο προϋπολογισμό με ακουστικά άλμπουμ χαμηλών τόνων, ενδοσκοπικά. Ο Beck κατάγεται από ένα οικογενειακό δέντρο πλούσιο σε μουσική και περφόρμανς, το οποίο έχει μπει στη μουσική, τα βίντεο και τη ζωντανή του δουλειά. Τα πρώτα σόου περιλάμβαναν τμήματα προφορικών λέξεων, τραγούδια που φτιάχτηκαν επί τόπου και αποστάσεις σκηνής χρησιμοποιώντας τον φυσητήρα φύλλων του. Ο ενθουσιασμός του για το πειραματικό δεν έχει μειωθεί με την ηλικία. Τον 21ο αιώνα, ίδρυσε το Record Club, το οποίο συγκέντρωσε ανόμοιους καλλιτέχνες για να ηχογραφήσουν εξώφυλλα ολόκληρων άλμπουμ σε μια μέρα για να κυκλοφορήσουν στο διαδίκτυο. Στη συνέχεια πήρε έναν θίασο από μαριονέτες doppelganger σε περιοδεία και πήρε τη γενναία απόφαση να κυκλοφορήσει το Song Reader ως σκληρό εξώφυλλο σετ παρτιτούρας, προκαλώντας τους αγοραστές να ηχογραφήσουν και να παίξουν τις δικές τους εκδοχές των νέων του τραγουδιών. Το Throwing Frisbees στον Ήλιο είναι η πρώτη σοβαρή μελέτη της ζωής και του έργου του Beck για περισσότερο από μια δεκαετία. Βασιζόμενος σε νέες συνεντεύξεις με φίλους, οικογένεια, συνεργάτες, παραγωγούς και μέλη του συγκροτήματος, ο Rob Jovanovic δημιούργησε μια προσεκτικά δημιουργημένη αναδρομή που καλύπτει την καριέρα που αρμόζει στις πολλές ανατροπές και στροφές αυτής της ενδιαφέρουσας διαδρομής του καλλιτέχνη στη ζωή και τη μουσική.